CONTACT | FACEBOOK | RADIO | ZOEKEN

TIMO GROSS – BLACK DAWG BONE

Artiest info

label: Grand Cru Records

TIMO GROSS is als muzikant (gitarist, singer-songwriter & producer) al lang niet meer aan zijn proefstuk toe, want zo’n 20 jaar geleden debuteerde hij als roots muzikant al met het veelzeggende album, ‘Down the Delta’ (2005). Deze Duitse muzikant uit Hannover is heeft 25 jaar lang zowat “alles” gespeeld, van country tot hiphop en pop, produceerde een boyband, werkte als studiogitarist en componeerde reclamemuziek. Dat eindigde in 2005 na zijn éérste blues album en anno 2024 begint vanaf nul en kijkt eerst of er überhaupt nieuwe mogelijkheden zijn.

“Leave that “wicked game” and get off the life of R’n’R…”

‘Black Dawg Bone’ -de opvolger van ‘Heavy Soul’, 2016- is de titel van Timo Gross’ nieuwe (al 9de) studio album, waarbij de vraag opkwam, “dawg”??... Het woord is een manier om (in het Engels) “hond” te schrijven zoals het klinkt als sommige mensen (met/zonder tanden) het mompelen. Dan zou m.a.w. -want Timo heeft twee, waarvan een pikzwart, honden- de titel van het album ‘zwarte hond met bot’ kunnen zijn, swat… Na acht jaar, inclusief de vervelende corona-jaren, was het nieuwe studio album een soort van “doorstart” voor Tibo, na lang werken ergens eindelijk het licht op het einde van de tunnel. Merk op dat hij niet echt stil zat, want zo hielp hij o.a. artiesten als Johnny Rieger, Don Ender en Veronique Gayd als producer.

Waar Timo op zijn vorige album méér de stevigere rockkant koos, is ‘Black Dawg Bone’ als je naar “Train of Mercy”, waar het album me opent, luistert een rauwer, een nummer met een meer zweterige -het woord dat ik hier nog ga bebruiken- swampy rock sound. Denk aan de “broeierige” songs van o.a. Tony Joe White, JJ Cale en/of Tom Waits. Ook de rustige ballade, “Devils Class” heeft dat wat in zich, waarbij de donkere didgeridoo van Australiër Tom Fronza en de verstrengelde vocale harmonieën dit gevoel versterken. De meeste nummers (op de afsluiter na) zijn originele Gross-nummers (aan “Devils Class” schreef ene Michael Gebhart mee). Daarom heeft deze “Wicked Game” die hierna komt, niets met Chris Isaak te maken. Op het rustige, maar erg donkere “Heaven Will Be Mine” snijdt Timo’s gitaar scherp doorheen de stilte, “If You Need Somebody” klinkt dan iets luchtiger, maar alsnog nog blijft het zweterig. Na het alweer broeierige “Rock and Roll” verhoogt het R’n’R-gehalte pas voelbaar op “Running Wild”, mede door de knappe harmonica-bijdragen van Géza Tényi. “Good Luck Galore” is vervolgens een aanstekelig, slepend funky nummer met donkere gromzang van Timo, waarna Timo op “Leave Me Alone” knipoogt naar Tony Joe White. Eindigen doet hij wel erg “opmerkelijk”, ingetogen akoestisch en met enkel zang, met de Afrika-Amerikaanse spiritual, “Swing Low Sweet Chariot”.

“Met zijn nieuw en erg gevarieerd album, ‘BLACK DAWG BONE’ pikt TIMO GROSS opnieuw aan met vooral veel heerlijke aanstekelige en eigenzinnige swampy roots rock…”

Eric Schuurmans

‘BLACK DAWG BONE’: tracklist: 01. Train of Mercy – 02. Devils Class – 03. Wicked Game – 04. Heaven Will Be Mine – 05. If You Need Somebody – 06. Rock and Roll – 07. Running Wild – 08. Good Luck Galore – 09. Leave Me Alone – 10. Swing Low Sweet Chariot [traditional] | Composed by: Timo Gross, w/Michael Gebhart (2) or as [noted: 10] | Credits: Timo Gross: vocs, guitars, bass, keys / Olav Federmann: drums + percussion (1,3,6,8) / Christoph Schnell: drums + percussion (2,4,5,7,9) / Tom Fronza: didgeridoo + table (4) / Michael Gebhart: bass + bvs (2,7,9) / Patrick Pilarski: bass (5) / Markus Lauer: Hammond + Wurlitzer (2,5,9) / Géza Tényi: harmonica + bvs (2,7)